ماساژ بالولینگ

ماساژ ایرانی

• ماساژ بالولینگ = ماساژ ایرانی (Balloling Massage)     

بالولینگ = بی مان ورزمانی آرمانی = رو  یا یی دست یافتنی


بالولینگ از لحاظ لغوی از دو کلمه «بال» به معنای «دست» و «لینگ» به معنای «پا» در گویش مازندرانی اقتباس گردیده است. اساس گرد آوری و ارائه اصطلاحات و ترمینولوژی پارسی آن متعلق به استاد امیر ندیری می باشد که شیوایی سخن پارسی بهمراه استادی فنون ، اجرای حرکات متنوع و تجارب کهن ، همگی موجبات ارائه این سبک اصیل را فراهم آورده است .
 
 
سبک بالولینگ
 بالولینگ، با اجرای یک سری مانورها و حرکات که به وسیله دست و پا، برروی بافت های نرم بدن اعمال می‎‌نماید، می‎‌تواند اثرات مطلوبی را بر روی دستگاههای عصبی، عضلانی، گردش خون موضعی و عمومی، لنفاوی و تنفسی داشته باشد.

همچنین بالولینگ با ریتم و ملودی منحصر بفرد خود می تواند امواج و فرکانس های مغزی را به آرامش دعوت کند که در نتیجه موجب کاهش مهار مغزی از سوی سیستم عصبی مرکزی بر روی عضلات دچار اسپاسم خواهد شد.

بالولینگ ماساژی است با فلسفه و ریشۀ فرهنگ ایرانی که مبتنی بر علوم آناتومی، فیزیولوژی و دیگر علوم وابسته به پزشکی و تربیت بدنی می‎‌باشد. بالولینگ از لحاظ لغوی از دو کلمه «بال» به معنای «دست» و «لینگ» به معنای «پا» در گویش مازندرانی اقتباس گردیده است. این سبک از ماساژ شامل دو گرایش می‎‌باشد. اولین گرایش، اجرای ماساژ بدون کاربرد روغن است که این گرایش نیز خود به دو بخش «مشت مال» (ماساژ بوسیله دست) و «پا مال» (ماساژ بوسیله پا) تقسیم می‎‌شود. «آغشت مال» دومین گرایش است که اجرای ماساژ با کاربرد روغن یا هرگونه تسهیل کننده دیگری بوسیله دست می‎‌باشد. ماساژدهنده می‎‌تواند با بکار گرفتن هریک از دو گرایش بصورت جداگانه یا همراه با هم به اهداف مورد نظر خود دست یابد.

در واقع بالولینگ ماساژی با کاربردهای فراوان عمومی‎‌ و اختصاصی محسوب می‎‌شود. در نحوۀ اجرای ورزشی آن که بصورت عمومی(‎‌(General یا موضعی (Local) اعمال می‎‌شود و همچنین در نحوۀ انجام حرکات موجی، نوسانی و ریتمیک آن که با توجه به نحوه عملکرد شعور سلولی و سیستم اعصاب سمپاتیک و پاراسمپاتیک در بخش آرام تنی (Relaxation) برنامه ریزی شده، در نوع خود منحصر به فرد می‎‌باشد. برخی از مزایای این سبک ماساژ قابل اجرا بودن در هر شرایط زمانی و مکانی، نیاز نداشتن به هرگونه وسیله از قبیل تخت ماساژ، روغن، از تن در آوردن لباس ماساژ گیرنده و غیره می‎‌باشد. انجام ماساژ مذکور در آب نیز میسر بوده و برای ورزشکاران ورزشهای آبی و همچنین اشخاص دارای مشکلات جسمی ‎‌و حرکتی بسیار سودمند و فرح بخش است. در طراحی بالولینگ به بخش خود ماساژ دهی (Self-massage) و ماساژ در محل کار به صورت نشسته روی صندلی نیز توجه شده است.

پرشیَن ماساژ (ماساژ بالولینگ)                                              PERSIAN MASSAGE

فلسفه بالولینگ


هر علم، فن یا هنری قبل از پیدایش یا همزمان با آن دارای فلسفه ای می‎‌باشد. فلسفه نوع خاصی از نگرش، تفکر و اندیشه است که در میان پیروان خود یکپارچگی، صمیمیت، احترام و افتخار را به وجود می‎‌آورد.


این اصل در سبک های گوناگون ماساژ نیز صادق است. یعنی چهارچوب اصلی اجرا یکی بوده و فنون بسیار نزدیک به هم می‎‌باشند. اما هر سبک با در نظر داشتن فرهنگ و تمدن خویش فلسفۀ مختص خود را دارد. چنانکه در انواع ماساژهای شرقی بیشتر توجه بر ذهن، کانالهای عبور انرژی، نقاط طب سوزنی و... شده است و در انواع ماساژهای غربی بیشتر تأکید بر علوم آناتومی، فیزیولوژی، نورولوژی و... شده است. انواع دیگری نیز با تلفیق روشهای ذکر شده روشهای جدیدتر و کارآمدتری را نیز ارائه کرده اند. با این اوصاف هر پدیده ای با خود تأیید، تکذیب و انتقادهایی را نیز بهمراه دارد و به خاطر همین چالش ها است که هر علم، فن یا هنری روز به روز پس از مرتفع ساختن کمی‎‌و کاستی هایش به رشد و تکوین خود نزدیکتر می‎‌شود.
بالولینگ بعنوان یک ماساژ چند منظوره نگاه وسیعتری به  انواع ماساژ آرام تنی، ورزشی و سلامت نگر داشته و توجهات خاصی را نسبت به نداشتن کاستی ها و نقصان های روش های قبل از خود نیز نموده است.

اصطلاحات (ترمینولوژی) بالولینگ
استقلال و حفظ زبان فنی (ترمینولوژی) هر علمی‎‌از ضروریات لاینفک برای حیات و ضامن مصونیت آن از تضعیف و تحلیل است. با تسلط بر ترمینولوژی است که می‎‌توان نه تنها علوم گذشتگان را احیا کرد، بلکه آنها را پایه و اساس پیشرفت های شگرف آتی قرار داد، بر حجم و استحکام آن افزود و برای همیشه آن را از گزند فراموشی و به بیراهه رفتن مصون داشت.
هر شاخه ای از علوم، فنون، فلسفه، هنر، ورزش و... دارای زبانی واحد و واژگان اختصاصی مربوط به حوزه خود (ترمینولوژی) می‎‌باشد. کاربرد این واژگان، بعضاً در سطح بین الملل بوده و برای فراگیران و کاربران یک حوزه بصورت یکسان و واحد می‎‌باشد. مانند استفاده از ترمینولوژی در حوزه علوم پزشکی مدرن، یا اینکه ممکن است ترمینولوژی یک حوزه به دلیل بومی‎‌و منطقه ای  بودنش درسطح یک یا چند کشور مورد استفاده فراگیران و کاربران آن حوزه واقع شود. مانند استفاده از ترمینولوژی درحوزه طب سنتی، جامع و مکمل.
در ادامۀ دو مورد و مثال یاد شده بالا به مورد و مثال دیگری در حوزه ورزش می‎‌توان اشاره کرد. بطور نمونه ورزش کشتی که با وجود دارا بودن فدراسیون جهانی و همچنین بین المللی بودن این رشته، دارای ترمینولوژی خاص فنون و قوانین حوزه خود است. لیکن، در ایران به دلیل داشتن سابقه تاریخی و بومی‎‌بودنش دارای ترمینولوژی خاص، با واژگان و اصطلاحات ایرانی می‎‌باشد.
درحوزه هنر ماساژ نیز مصادیق فوق ملموس است چنانکه ممکن است یک تکنیک در میان تمامی‎‌سبک های ماساژ در سراسر دنیا به یک شکل واحد اجرا شود، لیکن نام آن تکنیک در میان سبک های مختلف یکسان نبوده و بسته به زبان و تنوع فرهنگ ها دارای اسامی‎‌گوناگونی باشد.
و این امر بدین علت است که تمامی‎‌این کشورها یا فرهنگها به یقین خود را صاحب سبک و نامگذاری فنون آن می‎‌دانند. چرا که ماساژ بصورت فطری از اولین اقدامات تسکین دهنده و درمانی انسان بوده و سابقه ای به قدمت پیدایش بشر در میان تمامی‎‌فرهنگها و ملل دارد.
با این وصف بعضی از کشورها در جمع آوری، نام گذاری و دسته بندی فنون ماساژ و همچنین رشد، توسعه و کاربرد علمی ‎‌و عملی آن، همت گماشته و موجبات ترویج  و تکامل آنرا به سایر کشور ها از طرق مختلف از جمله ماساژ ورزشی فراهم نموده اند که می‎‌توان به کشور سوئد و ماساژ سوئدی اشاره نمود.
با توجه به مطالب فوق، سبک ماساژ ایرانی بالولینگ نیز به لحاظ داشتن پیوند فرهنگی با طب سنتی ایران که بخش مهمی‎‌از فرهنگ و تمدن ایران زمین می‎‌باشد، خود را موظف به استفاده از واژگان به روز و کاربردی که قابلیت تفهیمی ‎‌و آموزشی داشته باشند، نموده است. همچنین در انتخاب واژگان هم تا حد امکان سعی کرده به ارتباط بین معنای لغات و نحوه اجرای فنون، هم آوایی و زیبایی کلمات توجه کند. و در راستای دسته بندی فنون و حرکات هم به لحاظ شناسایی و تفکیک آنها از یکدیگر، از کلمات پیشوند و پسوند استفاده نماید.

واژه های معادل فارسی بخش های مختلف ماساژ در بالولینگ بدین صورت می‎‌باشند:
 
ورزمان: کلمه‌ی ورزمان به معنای ورز دادن می باشد که هم ردیف کلمه ماساژ در ادبیات فارسی قرار می گیرد. باید خاطر نشان کرد که واژه ورزمان اولین بار توسط زنده یاد استاد امیر ندیری در فرهنگستان ادب پارسی در سال 1393 به ثبت رسید و در سال 1394 در کتاب بالولینگ نوشته امیر ندیری نیز این اثر نگاشته شد.

در برخی منابع از کلمه‌ی دست ورز بعنوان مترادف کلمه‌ی ماساژ استفاده شده است، لیکن از آنجایی که در تمامی ماساژها دست دخالت ندارد و انواع ماساژ بوسیله‌ی دست، پا، وسایل مکانیکی، الکتریکی، صندلی و تخت ماساژ وجود دارد و همچنین بخاطر وجود انواع ماساژهای تخصصی از قبیل ماساژهای لاغری، ورزشی و پزشکی (لنف، ریه، قلبی) نمی توان از کلمه ی دست ورز استفاده عام نمود. لذا کلمه‌ی ورزمان پس از رایزنی با فرهنگستان زبان و ادب فارسی بعنوان جایگزین مناسب کلمه ی ماساژ انتخاب گردید.
ورزگار: کلمه ی ورزگار به معنای شخص ورزدهنده می باشد که هم ردیف کلمه ی ماساژور در ادبیات فارسی قرار می‌گیرد.
ورزگیر: کلمه‌ی ورزگیر به معنای شخص ورزگیرنده در ادبیات فارسی قرار می‌گیرد.
ورزگاه: مکان یا محلی است که در آن ورزمان (ماساژ) انجام می‌شود.

 

منبع: کتاب بالولینگ، ماساژ ایرانی؛ نوشته: استاد امیر ندیری؛ انتشارات چوگان، 

کتاب چارچوب ماساژ، شالوده و اساس ماساژ؛ نوشته: بکتاش الهامیان؛ انتشارات آوای ظهور

کتاب شگردهای ماساژ کلاسیک با گرایش روسی؛ نوشته: بکتاش الهامیان، انتشارات آوای ظهور